- qaqqıltı
- is.1. Toyuq, kəklik, durna çığırtısı. Qırqovulu nişana aldıqda qaqqıltı ilə uçub uzaqlaşır. S. S. A.. Orda-burda tutulan toyuqların qaqqıltısı, kəndli arvadlarının qarğış və nifrini kəndlə bir olmuşdu. Ç..2. Qəhqəhə; qəhqəhə ilə gülüş. Bundan sonra bəylər qaqqıltı ilə gülməyə başladılar. S. S. A.. Cəlal yenə də özünü saxlaya bilməyib qaqqıltı ilə güləndə, acığından Tahirin əlləri titrəməyə başladı. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.